ประวัติ

เขตบึงกุ่ม เดิมรวมอยู่ในพื้นที่ของเขตบางกะปิ ต่อมาได้แยกออกจากเขตบางกะปิ ตามประกาศของกระทรวงมหาดไทย เมื่อวันที่ 4 กันยายน พ.ศ.2532 เป็นต้นมา โดยบริการประชาชนในพื้นที่รวม 3 แขวง คือ แขวงคลองกุ่ม แขวงคันนายาว และแขวงสะพานสูง อย่างไรก็ตามเนื่องจากสภาพพื้นที่เขตต่าง ๆ ใน กทม. มีการ เปลี่ยนแปลงรวดเร็ว ควบคู่กับการขยายตัวทางเศรษฐกิจ ประกอบกับการพัฒนาทางด้าน โครงข่ายคมนาคม ขยายตัวออกอย่างกว้างไกลเข้าสู่พื้นที่ว่าง ทำให้มีการกระจายตัวของประชาชน และสาธารณูปโภคมากขึ้น จึงจำเป็นตั้งจัดเขตพื้นที่ และจำนวนประชากรของเขตให้มีความเหมาะสมใกล้เคียงกัน เพื่อประโยชน์แก่การปกครอง การให้บริการของรัฐ และความสะดวกของประชาชน ด้วยเหตุผลดังกล่าว ต่อมาจึงได้มีประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่องการเปลี่ยนแปลงพื้นที่ เมื่อวันที่ 14 ตุลาคม พ.ศ.2540 เขตบึงกุ่ม จึงได้แบ่งพื้นที่ออกเป็นอีก 2 เขต คือ เขตคันนายาว และเขตสะพานสูง

แขวงในเขตบึงกุ่ม

แขวงในเขตบึงกุ่มมี 3 แขวง มีการเจริญเติบโตขึ้นอย่างรวดเร็ว มีเศรษฐกิจ การศึกษา สื่อและสิ่งเเวดล้อมอย่างกว้างขว้างทันสมัย และเป็นศูยน์กลางการขนส่งทางสาธารณะ รวมถึงการกำลังเติบโตเป็นศูนย์กลางทางด้านศิลปะ เเฟชั่น การบันเทิง และมีแหล่งท่องเที่ยวมากมาย ไม่ว่าจะเป็น วัดดังเก่าแก่ที่มีชื่อเสียง ห้างสรรพสินค้า แหล่งความบันเทิง ศูนย์การค้า สวนสาธารณะ และสถานที่ให้ความรู้ต่างๆ สามารถดึงดูดนักท่องเที่ยวและชาวต่างชาติให้เข้ามาเที่ยวเขตบึงกุ่มได้เป็นจำนวนมาก